Ziekten en plagen zijn niet echt een populair onderwerp, als ik het aantal berichten bekijk. Begrijpelijk, je hebt ze liever niet, maar ze zijn net als ongewenst bezoek: het staat opeens voor je deur. Slakkenvraat kennen we allemaal wel. Tegen wegslakken helpt een vastberaden avondlijke strooptocht door de tuin met een zaklamp en een wapen, kleinere naaktslakken bezorg je een euforisch einde door biervallen te zetten. Helpt prima, behalve tegen huisjesslakken; die zijn geheelonthouder. Bij Grote Aardslakken heb ik soms de neiging om ze ongemoeid te laten, omdat ze naar verluidt (ook) jagen op andere naaktslakken. De bosmuizen die ik soms in de tuin zie verdenk ik ervan dat ze de jonge veren van varens verorberen. Ze hebben daarbij een dure smaak, bleek onlangs. Gewone wijfjesvarens vonden ze blijkbaar te ordinair en het waren met name exemplaren van Athyrium f.-f. ‘Victoriae’ die vrijwel kaal werden gevreten. Dat er misschien toch nog ergens een kolonie woelmuizen kan zitten, is een mogelijkheid waar ik maar met een bochtje omheen denk. Bij Ath. f.-f. ‘Vernoniae’ leken vorige week delen van enkele jonge veren ruw van de plant te zijn gerukt en achtergelaten. Mogelijk het werk van kieskeurige merels, die druk doende zijn met het bouwen van nesten.
Nieuw dit jaar waren de beestjes die ik na de relatief warme winter in het plantenhok aantrof, toen ik ging verpotten: Empoasca, minieme, circa 2 mm grote sprinkhaantjes, die behalve springen ook korte afstanden vliegen. Ze zaten met name op de vrij zachte veren van 2 of 3 jaar oude Polystichum setiferum ‘Rotundatum Cristatum’, die grijswit en hier en daar vrijwel doorzichtig waren geworden. Of ze echt de daders van die verkleuring zijn, weet ik niet. Trips of iets dergelijks heb ik niet gezien, ook niet met de loep. De planten zijn inmiddels naar buiten, de tuin in, en ik hoop dat de natuur het plaagje opruimt. Heeft iemand anders ervaring met eventuele schade door Empoasca?
Groeten,
Fred